maandag 15 juni 2015

Met de billen bloot


Er hangt een soort van taboe als je het hebt over vrouwen en gewicht. Want waarom zijn (vooral) vrouwen zo geheimzinnig over hun gewicht? Er heerst in deze maatschappij nog altijd een taboe over de vrouwelijke rondingen. Tuurlijk, deze worden wel minder door de prachtige reclames van bijvoorbeeld Dove. Maar slank is mooi. Maat 38 is normaal. Totale onzin natuurlijk! Het gaat erom dat je lekker in je vel zit. Ik ga vandaag met de billen bloot en hoop daardoor een deel van dit taboe te doorbreken. Lees je mee?

Ja, ik hou van lekker eten en ik vind het heerlijk om uitgebreid te koken. Toegegeven: het is niet altijd even gezond. In 2011 heb ik de knop omgezet en wilde ik kilo's kwijt, veel kilo's. Ik woog op m'n zwaarst 128 kilo. Niet iets om trots op te zijn. Ik was al buiten adem als ik de trap op moest. In het vliegtuig zat ik zo'n beetje vast in het stoeltje en in 'normale' kledingwinkels kon ik niet meer terecht. Toen het programma 'Obese' op televisie kwam, zag ik mezelf daar over een paar jaar. Dát wou ik niet! Het roer ging om en na ruim een jaar zat ik op 84 kilo. Met mijn 1.80m was ik hier dik tevreden mee. Blij met de complimentjes die je krijgt en trots op de kleding die je dan wél aankan. Maar dan begint het eigenlijk pas: op gewicht blijven. Het is een cliché, maar echt waar: dat is het moeilijkste wat er is. Het spreekwoord 'ieder pondje gaat door het mondje' gaat in mijn geval dubbel en dwars op. Ik schommelde voor en na het weekend tussen de 84 en 88 kilo. Prima, ik was er tevreden mee. Ik zat lekkerder in m'n vel, had een betere conditie en ik was tevreden als ik in de spiegel keek. 

Nu, vier jaar later zitten er weer (redelijk ongemerkt) 13 kilootjes bij aan. Wat resulteert in een veel-te-strakke-broek en een extra ribbel in dat t-shirtje wat vorig zomer nog zo leuk stond. Ik voel me er niet prettig bij. Dus is het weer zaak om er wat aan te gaan doen! En iedereen weet: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want zo gauw je zegt dat je 'aan de lijn' bent, gaan mensen op je letten. Ze kijken wat je eet en als er maar íets ongezonds tussen zit kun je meteen weer die ene, irritante opmerking verwachten: 'zul je dat nou wel doen?!' Ergens goed bedoeld natuurlijk, maar mensen... daar zit niemand op te wachten. Waarom dan nu zo open en bloot op mijn blog? Meerdere redenen. Het is voor mezelf een (hele dikke!) stok achter de welbekende deur. Ik heb mezelf een doel gesteld en die wil ik halen: week 35 stappen wij met z'n tweeën weer dat vliegtuig in. En ik ga dat doen in dat leuke shirtje, zonder die extra ribbel. Ik kwakkel nu al een week of 4 er wat mee aan en ben ondertussen wel een kilo of 2 afgevallen maar heel serieus is het allemaal niet. De eerstvolgende post wil ik met trots vertellen dat ik weer onder die magische grens van 90 kilo zit. Ik wil me weer fitter voelen, lekkerder in m'n vel zitten. En ik heb heel eerlijk gezegd niet weer zin om een hele nieuwe garderobe te kopen, dure hobby is dat... Ik weet dat ik het kan en dat ik me er beter bij voel. Ik geloof niet in shakes, pillen en in een-nooit-mogen-snoepen dieet. Ik geloof wel in je levensstijl veranderen, gezondere keuzes maken en bewuster eten. Nee, ik ben niet een of andere gezondheidsgoeroe en ik doe ook vast niet alles goed. Maar als ik me de hele dag netjes aan mijn menu heb gehouden en als ik 's middags kies voor dat extra koekje bij de thee, dan is dat mijn keus. 

Je zult de komende tijd dus vaker lekkere gezondere recepten voorbij zien komen. En ik ga je dus op de hoogte houden of ik mijn doel ga halen. Doe je mee? Doorbreek het taboe, laat een reactie achter waarin je je gewicht zet. Ben je tevreden? Wil je een paar kilootjes kwijt? Of juist wel een paar kilootjes aankomen? Laat het weten, stel je doel en we gaan er samen voor!

Liefs Ellie

3 opmerkingen:

Unknown zei

Ik kwam even langs huppelen om te zeggen dat ik trots op je ben! :-)

Miriam zei

Wat goed dat je het er zo neer zet. En wat goed dat je er voor jezelf iets aan doet. Ik kreeg dit weekend (verjaardag van mijn moeder) bij 3 verschillende visite rondes te horen dat ik toch zooooo dun ben. Nu weeg ik al vanaf mijn 14e 65 kilo met daarbij in tijden van stress uitschieters naar beneden en in tijden van zwangerschap naar boven maar wanneer het leven kabbelt kom ik altijd weer op die 65 uit. Ik had dit weekend de neiging om bij de 3e x te zeggen ja die maagverkleining heeft me echt goed gedaan *zucht* ook ik hou van lekker eten en voor mij geldt de andere kant op wanneer ik mijn 65 bereikt hebt past mijn vel het beste. Van minder word ik koud en moe en meer zit er zonder groeiende baby nu eenmaal niet in. Als wij als vrouwen nou gewoon eens tevreden zijn met onszelf en minder kritisch over elkaar dan ziet de wereld er al een stukje beter uit. Succes met je strijd en ik ga volgen Hoe jij dat vliegtuig in stapt �� groetjes Miriam

Ingrid zei

Super geschreven. Echt met de billen bloot. En ja veel mensen hebben hier mee te kampen. Ook ik weet wat het is heb mijn leven lang aan de lijn moeten doen. Zou je dat nu wel doen ieder pondje gaat door het mondje. Ik heb mijn doel gelukkig bereikt en ook al denk ik soms ik zou er nog wel en paar kilo af willen hebben, weet ik ook echt dat ik tevreden moet zijn met de kilo's die ik nu kwijt ben. Daarnaast hoef ik voor het eerst in mijn leven niet meer aan de lijn te denken heerlijk. Ik woog 180 kilo en nu weeg ik tussen de 75 en 80 kilo. Lieve Ellie ik weet dat met jou wilskracht jij je doel gaat halen.